W Wielki Czwartek upamiętnia się ostatnią wieczerzę, podczas której Jezus ustanowił sakramenty kapłaństwa i eucharystii. W tym dniu w katedrze odprawiana jest uroczysta msza święta w godzinach porannych, zwana Mszą Krzyżma. Podczas niej święcone są oleje do namaszczeń – do chrztu, bierzmowania, kapłaństwa oraz chorych. W trakcie tej mszy kapłani odnawiają swoje przyrzeczenia.
W kościołach parafialnych odprawiana jest tylko jedna uroczysta msza wieczorem – msza wieczerzy Pańskiej, podczas której po raz ostatni w trakcie hymnu „Chwała na wysokości” biją wszystkie dzwony w świątyni. Organy milką do czasu mszy Wigilii Paschalnej.
W niektórych świątyniach odbywa się obrzęd obmycia nóg dwunastu osobom, czyli tzw. "Mandatum". Czyni się to na pamiątkę umycia nóg apostołom przez Jezusa. W tym roku, ze względu na pandemię koronawirusa, obrzęd mycia nóg został usunięty z obchodów wielkoczwartkowych.
Po zakończeniu mszy, Najświętszy Sakrament zostaje przeniesiony do ciemnicy, na pamiątkę uwięzienia Jezusa po wieczerzy. Adoracja Najświętszego Sakramentu trwa do późnych godzin i kontynuowana jest w Wielki Piątek. Podczas przenosin śpiewa się hymn św. Tomasza „Sław języku tajemnicę” (Pange Lingua Gloriosi).
Na koniec liturgii Wielkiego Czwartku z ołtarza zdejmuje się świece, mszał, krzyż oraz obrusy. Symbolizuje to koniec wieczerzy, czyli odarcie Chrystusa z szat oraz samotności. Otwiera się także tabernakulum, które zostaje puste, a wieczna lampka jest gaszona.
